تحلیلی در باب آیا فرودست می تواند سخن بگوید

گایاتری چاکراورتی اسپیواک سال 1942 در کلکته به‌دنیا آمد و در هند و آمریکا تحصیل کرد. تجربه او در این دو کشور الهام‌بخش کار علمی بعدی او بود.
اسپیواک در مقاله راه‌گشای خود با عنوان «آیا فرودست می‌تواند سخن بگوید؟» (1988) می‌گوید فقیرترین مردم جهان هیچ صدایی در جامعه ندارند. او ادعا می‌کند که نخبگان محلی – مقامات اداری، مربیان، رهبران مذهبی – و محققان غربی هرگز نمی‌توانند صادقانه به‌جای آن‌ها سخن بگویند.
«آیا فرودست می‌تواند سخن بگوید؟» به‌خاطر نقد جسورانه محققان غربی که به مطالعه فقرا و مطرودان می‌پردازند، و توجه آن به جنسیت* در مطالعات پسااستعماری (تحقیق در مورد تأثیرات و میراث‌های مختلف استعمار، به‌ویژه از طریق مطالعه زبان و فرهنگ) اثری حایز توجه است.