کوچ اصوات

صدای سوختن شمع ها بود و قرص‌هایی آب پز که جداره کتری را کدئین‌دار کرده بودند. ما بودیم و دوازده متر کاغذ دیواری، دور تا دور یخ، با رادیویی خاموش که اذان نمی‌گفت. بیشتر بودیم اما قبض های آب برق بو بنرده بودند.