زندگی سخت است اما من از آن سخت ترم

پادشاهي بود که فقط يک چشم و يک پا داشت.او به تمام نقاشان قلمرو خود دستور داد پرتره اي زيبا از او نقاشي کنند؛اما هيچکدام نتوانستند.آنان چگونه ميتوانستند با وجود نقص در يک چشم و يک پاي پادشاه نقاشي زيبايي از او بکشند؟
سرانجام يکي از نقاشان گفت ميتواند اين کار را انجام دهد.او تصويري کلاسيک از پادشاه نقاشي کرد.نقاشي او فوق العاده بود و همه را غافلگير کرد.او شاه را در حالتي نقاشي کرد که يک شکار را هدف قرار داده بود:نشانه گيري با يک چشم بسته و يک پاي خم شده،چرا ما نتوانيم با پنهان کردن ضعف ها و برجسته ساختن قوت هاي ديگران،از آنان چنين تصاويري نقاشي کنيم؟