دام نصیحت

نويسنده‌ي كتاب از ميل زياد انسان‌ها به نصيحت كردن ديگران به عنوان يك دام ياد مي‌كند كه نه تنها كمكي به پيشرفت طرف مقابل نمي‌كند بلكه باعث صرف وقت و ساير منابع مي‌شود. او سعي كرده به خواننده بياموزد به جاي تلاش در جهت اعمال نظر افراطي در همه‌ي امور ديگران كه رفته رفته رنگ دخالت نيز به خود مي‌گيرد، رفتاري «مشاورگونه» در پيش بگيرد و به جاي تمركز بر حرف زدن يك طرفه، بيشتر شنونده باشد و از اين طريق آينده‌اي بهتر براي خودش و ديگران رقم بزند.