پدیدارشناسی و عرفان

این کتاب پیرامون پرسش برانگیزترین مباحث میان رشته ای پدیدارشناسی و عرفان یعنی مسئله ي ابعاد، بداهت و دادگی تجارب است. بنا به فهم مؤلف، عمودیت و دادگی عمودی، شیوه ی دادگی تجاربی همچون تجارب دینی، اخلاقی، عاطفی، زیبایی شناختی، عرفانی، زیست محیطی و… است که در طول تاریخ فلسفه ی غرب مورد غفلت قرار گرفته و از دامنه ی مباحث فلسفی کنار گذاشته شده است. استاينباک ساحت پدیدارشناسی را به تجاربی می گشاید که همچون امر مطلق به تمامه حاضر نیستند بلکه به صورت دسترس ناپذیر، غیر قابل کنترل و غیر قابل پیش بینی داده می شوند، شگفتی و حیرت ما را بر می انگیزند و ما را به ورای خودمان می برند. در افق تفکر او انواع شرک های معاصر از جمله اگوئیسم، سکولاریسم، کاپیتالیسم، بنیادگرایی و… نتيجه ی حذف و واژگونی دادگی عمودی، معنویت زدایی و روح زدایی تجارب در جهان معاصر است. بر این اساس، اثر پیش رو نوعی نقد فرهنگ سکولار معاصر بر اساس گشودگی به فهمی کامل تر و گسترده تر از تجارب است.