تاملات پاسکالی

کتاب «تأملات پاسکالی»، تفسیری اجتماعی ـ فلسفی از نقش جامعه‌شناسان است و به بازگشت جامعه‌شناسی به ریشه‌های فلسفی خودش معطوف شده است. بوردیو در این کتاب، به‌صراحت خودش را پاسکالی می‌داند. پاسکال، متأله مسیحی قرن هفدهم، در میان افراد تأثیرگذار بر بوردیو در سال‌های پایانی عمر او، اهمیت بیشتری دارد و مظهر گسستی فلسفی و الهام‌بخش از فلسفه است زیرا بر اهمیت عمل عوام‌الناس تأکید می‌کند و با افاضه فلسفه محض از مغزهای فلاسفه مخالف است.
بوردیو، در این اثر، اما برساخته‌های نظری پیشین خود را تشریح می‌کند و در این اثنا، به مطالعات تجربی گسترده خود طی سال‌های گذشته نیز می‌پردازد. البته زمانمندشدن برساخته‌های نظری او چالش عمده‌ای است. برخی جامعه‌شناسان معتقدند، بوردیو در تأملات پاسکالی بر تلفیق پیراسته‌های خود از برساخته‌های نظری گذشته نظیر عادت‌واره، میدان، خشونت نمادین و نظایر آن‌ها طی چنددهه تأکید دارد. مترجم اثر به فارسی، دانش‌آموخته زبان فرانسه و کارشناسی‌ارشد پژوهش علوم اجتماعی از دانشگاه تهران است و از سال 1397 تاکنون در مدرسه عالی مطالعات اجتماعی فرانسه فعالیت دارد.