ارغنون (24)(جهانی شدن)

اين اولين بار در تاريخ بشر است که دستيابي به اداره امور بشر و تعمق در اين باره از چشم اندازي جهاني-حداقل گاهي اوقات و شايد بر اساس يک نياز مبرم-امکان پذير شده است.اشکال اوليه مبادلات اجتماعي از نوع منطقه اي،و اشکال خاص آن از نظر فرهنگي،که هزاران سال است بشريت از اين طريق امور خود را سازماندهي ميکند،بي ترديد اهميت خود را به طور کامل از دست نداده اند و احتمالا درآينده نيز از دست نخواهند داد.ولي اين اشکال اوليه و خاص ديگر کافي نيستند و با وجود ضروي بودن،ديگر شروط کافي براي بقاي برنامه انساني به حساب نمي آيند.چه بخواهيم چه نخواهيم،رفاه اقتصادي و آينده همه مردم و ملل به طرزي تفکيک ناپذير لازم و ملزوم يکديگرند،چه از نظر اشکال گوناگون پول در جهان،شبکه هاي جهاني غذا و اندوخته مواد خام،چه از نظر مشاغل و وسايل امرار معاش که مرتبط با شرکتهاي خارجي،بازارها،فناوري ها و زنجيره هاي فنون و عناصر سازنده آنهاست.