سم هستم بفرمایید

7مارس ۱۱:۰۹ شب دیگه زحمت نکش و دنبالم .نیا میتونم پیاده تا خونه با پای پیاده به خانه رفتم هشت کیلومتر از ایستگاه اتوبوس در حالی که نیمه شب یک چمدان چرخ دار پر از وسایل با یک چرخ شکسته را کشان کشان با خود می بردم سم اصرار داشت به دنبالم .
بیاید دوازده پیام خوانده نشده هفت تماس از دست رفته و یک پست صوتی؛ اما همه آنها را نادیده گرفتم و به راهم ادامه دادم حالا که همه آنها را دوباره می خوانم با خود می گویم کاش آن قدر از دستش عصبانی نمی شدم کاش تلفنم را جواب می دادم شاید آن وقت همه چیز فرق می کرد…