در باب حرف مفت

حرف مفت زن دغدغه ی ارزش صدق سخن خود را ندارد. این است دلیل این که چرا نمی توان او را مشغول دروغ گفتن دانست؛ زیرا پیش فرض این نیست که حقیقت را می داند، و بنابراین نمی تواند در حال اعلان سنجیده ی قضیه ای باشد که از پیش کاذبش فرض می کند: گزاره اش نه مبتنی شده است بر عقیده ای که صادق است و نه، چونان دروغ، مبتنی شده است بر عقیده ای که صادق نیست. دقیقا همین عدم ارتباط با دغدغه ی حقیقت است این بی تفاوتی نسبت به چگونگی واقعیت امور که من آن را ذات حرف مفت می دانم.