بان (شومیز)

«بان» غمگين و دلتنگ است. او اتوبوس کوچکي است در شهري کوچک که مردم را هر روز به فرودگاه کوچک نزديک شهر مي‌رساند. او زندگي خود و اين‌کار هر روزه را تکراري و خسته‌کننده مي‌يابد. آرزوي بزرگ او پرواز است. پريدن از تنگي اين شهر کوچک و پرواز در آسمان.
آيا خوب است که اتوبوس پرواز کند؟ آيا بان به آرزوي خود مي‌رسد؟ مردم درباره‌ي بان چگونه مي‌انديشند؟ آيا به او کمک مي‌کنند يا مانع او مي‌شوند؟