یک نفر باید مرا پیدا کند

آينده اي که مال من، مال خودم بود.
مثل هاله اي از مهتاب کمي روشني داشت ولي بهتر از اين بود که در قعر سياهي ها دست و پا بزنم.
من مي رفتم جلو و با همين نور کم راهم را پيدا مي کردم و هميشه به يادم مي موند که زماني ما سه نفر بوديم…
من تو را اي عشق از کف داده ام
هم خودم را هم تو را گم کرده ام
آن من عاشق، من ديوانه، من نمي دانم کجا گم کرده ام
من نشاني هاي خود را مي دهم
يک نفر بايد مرا پيدا کند
يک نفر بايد که با طوفان عشق، اين برکه خشکيده را دريا کند.