پترزبورگ

آندری بیلی هم مانند جویس عاشق زبان است و قصه گویی را تابع بافت آن می کند. از این رو با زبان بازی می کند و عملا در هر صفحه واژه ی تازه ای بر می سازد، جناس های بسیاری عرضه می کند، واژه ها را باهم در می آمیزد، آنها را می پیچاند و برای خواندن و رقصيدن خواننده مناسب می کند. بیلی با سبک پردازی نوآورانه و کمرنگ کردن مرزها در رمان، بر بسیاری از نویسندگان دهه ی بعد اثر گذاشت، اما از شگرد سیلان ذهن که بعدها جویس و وولف آن را پروراندند، پرهیز کرد و به جای آن، الگوهای اندیشه ی شخصیت های در حال شکل گیری را به وصف در آورد و رمان خود را بلورین ساخت.
برگرفته از پیش گفتار مترجم
«به نظر من بزرگترین شاهکارهای نثر سده ی بیستم به ترتیب عبارتند از پولیسز از جویس، مسخ از کافکا، پترزبورگ از بینلی و نیمه ی نخست داستان پریان در جست وجوی زمان از دست رفته از پروست.»
ولادیمیر ناباکوف