همیشه با تو

اي هم نشين ديرين، باري بيا و بنشين
تا حال دل بگويد آواي نارسايم
شب‌ها براي باران گويم حکايت خويش
با برگ‌ها بپيوند تا بشنوي صدايم
ديدم که زردرويي از من نمي‌پسندي
من چهره سرخ کردم با خون شعرهايم
روزي از اين سمتگاه خورشيد وار بگذر
تا با تو هم‌چو شبنم بر آسمان برآيم.