ما دروغگو بودیم

پدرم آخرين چمدانش را روي صندلي عقب مرسدس گذاشت و استارت زد.
بعد يک تپانچه درآورد و توي سينه ام شليک کرد.من در باغچه ايستاده بودم و افتادم.سوراخ گلوله باز باز شد و قلبم از قفسه ي سينه درآمد و وسط گل ها افتاد.خون شتک زد از زخم بازم،بعد از چشم هايم،از گوش هايم،دهنم.
ما دروغگو بوديم رماني پيجيده و مدرن با فضايي تعليقي و پايان بي نهايت غافل گيرانه است که بعيد است به اين آساني فراموشش کنيد.کتاب را بخوانيد و اگر کسي پرسيد پايان قصه چه مي شود،مثل همه ي شخصيت هاي داستان دروغ بگوييد.