شمس پاره

غربت کلمه ي عجيبي است، به محض به زبان آوردن، طعم گس آن را در دهانمان حس مي کنيم. انگار سنگ نمکي را روي زبانت گذاشته اي که به اين راحتي ها آب نمي شو. دل شوره اي که قابل بيان نيست. اگر بگويند تعريف اش کن، قادر به بازگويي آن نخواهي بود. هميشه چيزي ناقص مي ماند و نمي تواني تمام اش کني …