شعر امروز (33)(مجنون در تهران)

آشفته خود ساز زمين را و زمان را
يک چند بيا با غزليات نگاهت
در کوچه ما باز به پا کن هيجان را
با اين خط و خال مينياتور شده خويش
يک بار برو سوژه بشو فرشچيان را
آهويي و از جذبه چشمان سياهت
ديدم دوسه تا شير و پلنگ نگران را
تو پاک ترين علت اين شعر عجيبي
نگذار کسي بو ببرد اين جريان را
هرچند که در شان شما نيست غزل هام