سلوک به سوی صبح (جیبی)

سفر ما به سوي صبح و حلقه ما, يعني پيوندي که بنياد آن بود, مهم‌ترين, بلکه تنها چيز ارجمند زندگي من بود, چيزي بود که وجود من در کنار آن سخت ناچيز مي‌نمود و اکنون که مي‌خواهم اين مهم‌ترين چيز, يا دست کم چيز از آن را, ثبت کنم و محفوظ بدارم, آن همه را جز توده اي تصوير پاشيده از هم نمي‌يابم که در چيزي باز تابيده‌اند و اين چيز (من) اين بنده است و اين من, اين صفحه آبگينه را, هر جا که از آن سؤالي دارم, جز هيچ چيز, جز پوسته‌ي زبرين سطحي شيشه اي, نمي‌يابم.
هرمان هسه در دوم ژوييه‌ي 1877 در کالو، واقع در ايالت وورتمبرگ آلمان، زاده شد. خانواده‌اش همه از مبلّغان پروتستان بودند. او چند سالي در گوپينگن به مدرسه‌ي مذهبي رفت و در سال 1891 به حوزه‌ي علميه‌ي دير ماولبرون پيوست تا خود را براي زندگي و کار روحاني آماده کند و سنت خانوادگي را ادامه دهد. ولي در سال 1892 در اثر طغيان تب خودشناسي، نظرش به جهان هستي تحول يافت و آن مدرسه را ترک کرد. اما کوشش‌هايش براي آموختن حرفه‌هاي مختلف به جايي نرسيد و سرانجام فعاليتش در مقام کارمند کتاب‌فروشي پاياتر شد و در اين شغل بود که مقدمات اصلي حرفه‌ي نويسندگي را تحصيل کرد. در 1912 به سوييس رفت و در 1919 در مونتانيولا،کنار درياچه‌ي لوگان، اقامت گزيد و در 1923 تابعيت کشور سوييس را پذيرفت. هسه يکي از درخشان‌ترين نويسندگان آلماني‌نويس است و در شعر و داستان‌سرايي آثار بزرگي پديد آورده است. شاهکارهاي بزرگ او در اقليم داستان‌سرايي عبارتند از دميان (1919)، گرگ بيابان (1927)، نارتسيس و گلدموند (1930)، سيدارتا (1931) و بازي گويچه‌هاي بلورين (1942). هسه در دوران حکومت نازي‌ها طرف قهر نظام قهار هيتلري بود. در سال 1946جايزه‌ي نوبل ادبيات به او داده شد. در همان سال بود که جايزه‌ي گوته‌ي شهر فرانکفورت نصيب او گرديد و در سال 1955جامعه‌ي ناشران آلمان جايزه‌ي صلح خود را به او داد. هسه در سال 1962در سوييس درگذشت.
سروش حبيبي 7 خرداد 1312 در تهران متولد شد. تحصيلات دبيرستاني را در تهران در دبيرستان فيروز بهرام به پايان رساند. از سال 1329 در مدرسه‌ي عالي پست و تلگراف ادامه تحصيل داد و سپس به خدمت وزارت پست و تلگراف و تلفن درآمد. در سال 1339 براي ادامه تحصيل به دانشکده‌ي فني دارمشتات در آلمان رفت و سه سال در آن‌جا به تحصيل در رشته‌ي الکترونيک پرداخت و نيز زبان آلماني آموخت. در وزارت پست و تلگراف رئيس دروس دانشکده‌ي مخابرات شد و در تغيير برنامه و تبديل آن به دانشگاه مخابرات سهم عمده‌اي داشت. از او به عنوان مجري طرح تشکيل مرکز تحقيقات مخابرات نيز ياد مي‌شود. فعاليت او در زمينه‌ي ترجمه از همکاري منظم با مجله سخن آغاز شد. در سال 1351 پس از 20 سال خدمت، از وزارت پست و تلگراف و تلفن بازنشسته شد و در انتشارات دانشگاه صنعتي شريف با سمت سرويراستار به کار مشغول شد و به ويراستاري چند کتاب دانشگاهي از جمله فيزيک دانشگاهي پرداخت. حبيبي مترجمي چند زبانه است و از زبان‌هاي آلماني، انگليسي، روسي و فرانسوي به فارسي ترجمه مي‌کند. اعتماد خوانندگان ايراني به شيوه‌ي ترجمه‌‌ي او چنان است که هر يک از ترجمه‌هاي تازه‌ي او از آثار نويسندگان مشهوري چون داستايفسکي، که سال‌ها پيش به فارسي ترجمه شده بوده‌اند، با استقبال خوانندگان آثار ادبي روبه‌رو مي‌شود. حبيبي در سال 1356 به امريکا رفت و از سال 1358 نيز در فرانسه اقامت دارد.