ستاره سیاه سپیده درخشان (جیبی)

ستاره ی سیاه را خیلی دوست داشتم بیشتر از هرچیزی همان چشمان ستاره ی سیاه بود که من را عاشق خودش کرده بود چشمانش به رنگ آبی درخشان دیده می شد؛ رنگ همان یخ های شناور دریای برینگ که وقتی خورشید درست در وسط آسمان بود بر روی سطح آب بالا و پایین می رفتند و حالت آبی درخشانی را تشکیل می دادند اوایل احساس می کردم ستاره ی سیاه با آن چشمان بی روح مرموز و خطرناکش از دنیایی که من هرگز آن را ندیده ام و هیچ وقت هم درباره اش چیزی نمی فهمم به من خیره می شود اما بعد از مدتی متوجه شدم که در پشت این نگاه نوعی حالت دوستی به چشم می خورد.