دوزخ

دن براون در کتاب تازه و حيرت انگيز خود، دوزخ، اين بار پس از خلق داستانهاي تاريخي اش در واتيکان و پاريس و واشنگتن به سراغ فلورانس آمده؛ همان شهري که دانته آليگيري دوزخ کمدي الهي را در آن پرورواند و از آن تبعيد شد و تا آخر عمر در حسرت ديدارش از زادگاهش سوخت. رابرت لنگدان، کارآگاه معماهاي تاريخي و هنري، در اين کتاب مجروح و مبتلا به فراموشي به هوش مي آيد و خود را در آستانه خطر مرگ مي بيند و اندکي بعد خود را در برابر خطري که نسل بشر را به مخاطره انداخته است. اين داستان پاي او را به فلورانس زيبا و کهن مي کشاند و از آنجا به ونيز حيرت انگيز و از آنجا هم به شهري در دل تمدن شرق با مساجد زيبايش و هنر و تاريخ و معماري غريبش!
اگر کتابهاي قبلي دن براون خواننده را بهت زده مي کرد. دوزخ قرار است معناي تازه اي به بهت و حيرت زدگي بدهد! دوزخ قرار است خواننده را در ميان هيجان انگيزترين ماجراي رابرت لنگدان به فکر و تصميم گيري وادارد؛ زيرا دانته مي گويد: «ظلماني ترين مکانها در دوزخ از آن کساني است که در زمانه بي اخلاقي بي طرف مي مانند.» خواننده پس از اين کتاب، قرار نيست بي طرف بماند!