دشت ماهی

همه چيز از عطر بهار شروع شد. در خانه اي قديمي و استيجاري در يکي از محله هاي جنوب شهر. برادر بزرگم يا خواب بود و يا در کوچه بازي مي کرد و من دانه ي انار جامانده از پاييز، در زاهدان مادر جا گرفته بودم. ارديبهشت که از راه رسيد، ديگر خبري از سرخي نبود. مادر را وادار کرده بودم دل و روده اش را هر صبح ببرد تا دستشويي کوچک کنج حياط و پشت و رويش کند. پدر از شنيدن خبر شاد نشده بود. چرتکه اش را توي ذهن بالا و پايين کرده بود و تفي به شانس انداخته و پشت به مادر خوابيده بود. به همين سادگي، من شروع شده بودم…