بانوان ماه (مهراندیش)

بانوان ماه دومین رمان تحسین‌شده خانم جوخه الحارثی است. الحارثی در این رمان به شرح زندگی سه خواهر به نام‌های مایا، اسماء و خوله، از یک خانواده با دیدگاه‌های مختلف می‌پردازد و در این میان زندگی سه نسل از مردم عمانِ در حال پوست‌اندازی را در طول قرن بیستم، به‌ویژه پس از پیدا شدن نفت در این کشور در دهه 1960 را به تصویر می‌کشد.
بانوان ماه، ‌اثر برگزیده جایزه من‌بوکر، بیانِ روایی خاصی دارد که بی‌شباهت به رئالیسم جادویی نیست و فصل‌های مختلف آن از زبان یک راویِ همه‌چیزدان و یک شخصیت، یعنی عبدالله همسر مایا، روایت می‌شود. دخترها در این داستان هر یک نمادی از واکنش‌های متفاوت به تصویری هستند که اجتماع از زنانگیِ ایدئال در دوران تحول سریع اجتماعی ـ اقتصادی ارائه می‌کند.
الحارثی از دریچه پیگیریِ روابط صمیمی خانوادگیِ شخصیت‌های داستان، ضمن ارائه تمثیلی از روزآمد شدن عمان و در حقیقت گزارشی از تحولات دشوار جوامعی که با فرصت‌ها و فشارهای نوین روبه‌رو می‌شوند، داستان پرکششی را بیان می‌کند. تناسب و تصویرگری این رمان و عمق و ظرافت تاریخی و ساختار نوآورانه ادبیِ آن مورد تمجید فراوانِ منتقدانِ دنیای عرب قرار گرفته است.