ابراهیم خان

«”ابراهيم خان” عمويِ پدرم بوده. ايشون چند سال قبل از به دنيا اومدن من از دنيا رفت. يعني حدود سي و چند سال قبل. با توجه به اين‌ که يه 90 سالي عمر از خدا گرفته بود، با يه حساب سرانگشتي، متوجه مي‌شين که از اون مردايِ رضاخاني بوده. من که البته سعادت زيارت ايشون رو نداشتم هيچوقت. ولي اثراتِ اين نام، در جاي جايِ زندگي ما به وفور ديده مي‌شه و نام و خاطراتشون در گوش و دل و جان و رگ و پِي ما نقش بسته.»
بخشي از متن کتاب