پنج فرمان رشد فردی

در بخشی از کتاب پنج فرمان رشد فردی: به این اصول تسلط داشته باشید می‌خوانیم
به یاد داشته باشید که هیچ موقعیتی بدون رضایت شما قدرت این را ندارد که شما را بدبخت کند.
خود موقعیت فی‌نفسه مهم نیست، نوع واکنش شما حائز اهمیت است.
راهکار: به جای پرداختن به مشکلات سعی کنید آن‌ها را به چشم «چالش‌ها» یا «موقعیت‌ها» ببینید. خودم به شخصه سعی می‌کنم از کلمۀ مشکل یا مشکلات استفاده نکنم چون باور دارم واژگانی نیستند که بار توانمندسازی داشته باشند. در چارچوب‌بندی مجدد مشکلات آن‌ها را به چشم چالش و شکست‌ها را به چشم موقعیت یادگیری و شکست‌های بزرگ را به چشم موقعیت‌های عظیم یادگیری ببینید! و در پایان از خود بپرسید این موقعیت چه درسی برای من به همراه دارد که بر رشد من تأثیرگذار است؟
واقعیتِ ما تنها از طریق افکارمان و آنچه انتخاب می‌کنیم روی آن تمرکز کنیم وجود خارجی پیدا می‌کند. بزرگی مشکلات زندگی‌مان به همان اندازه‌ای است که می‌خواهیم باشند. یک مشکل فارغ از بزرگ یا کوچک بودنش در زمان حال، تنها از طریق افکار خودتان پیرامون آن شکل‌گرفته و مادامی که شما برای آن وقت صرف کنید و در موردش فکر کنید به حیات خود ادامه خواهد داد. اگر هرگز و دوباره به همان مشکل خاص فکر نکنید ناپدید خواهد شد. چرا؟ زیرا واقعیت خودتان همیشه توسط ذهنتان خلق می‌شود. اگر به چیزی فکر نکنید، ذهنتان به سادگی آن را از عرصۀ وجود پاک می‌کند. برعکس اگر روی مشکلی تمرکز کنید، با این کار ارتباط بین آن مشکل و احساسات متصل به آن را تقویت خواهید کرد.
البته به خوبی درک می‌کنم که در دنیای واقعی نمی‌توان به طور کامل دست از فکر کردن به مشکلی که مایۀ آزارتان است کشید. به خصوص به این دلیل که ما تمایل شدیدی به مقایسۀ خود با دیگران داریم که این کار از نظر من بسیار احمقانه است. سال‌ها پیش من دست از مقایسۀ خودم با دیگران برداشتم، به شما هم توصیه می‌کنم همین کار را بکنید.