لذت نقد (جلد اول)

به نظر میرسد بسیاری از افراد «هنرمند» قدیمی ما ترسو بار آمده اند؛ روشنفکران ترسویی که از سیاست و از جامعه میترسند و از «عکس جهت»، و سینمای شان شعرشان قصدشان «هنر» ترس و لرز است.
در ادبیات جهان مثال این ترس ،بیمارگونه اثر درخشان رابرت لویی استیونسن است دکتر جکیل و مستر هاید .دکتر جکیل از انسانها میترسد آرزوی فراتر رفتن از انسان را دارد چرا که احساس حقارت میکند و این احساس معلول ترس او است مستر هاید آن بخش از شخصیت جکیل است که بزهکار است اما گیر نمی افتد و از مجازات میگریزد. استیونسن راه حلی برای این بیهودگی «ترس» ارائه میکند؛ راه حلی که در ایمان او به نیکی نهادی انسان و علم نهفته است؛ اما فیلمساز ما با بی اعتمادیش به سرشت نیک انسانی و بخشایش خداوند این را درک نمیکند که هیچ مجازاتی غیر قابل تحمل نیست فقط باید شجاع بود و اعتماد به خود داشت و به خالق همیشه راه حلی هست و امیدی، وگرنه ترسهای کوچک با دروغ و کلک و آزار دیگران بزرگ میشوند و هراسناک، خودآزار و دگرآزار و به نفرت از عاملین -ترس انسانها و محیط می انجامد و…