فرهنگ توصیفی دستور تاریخی (زبان شناسی 14)

دستور تاريخي،توصيف تحولات زبان در ادوار مختلف تاريخي و روابط بين اين تحولات است.در اين فرهنگ،اصطلاحات رايج در دستور تاريخي زبان فارسي توصيف شده است.در ذيل هر مدخل،نمونه هايي از دوره هاي سه گانه زبان فارسي نقل گرديده است.تدوين اين فرهنگ،کوششي است براي پيوند دو شاخه همزماني و در زماني زبان فارسي تا دانشجويان و پژوهشگران بتوانند از مطالعات تاريخي زبان فارسي آگاهي سبي به دست آورند.