فلسفه سینما

زماني که از (فلسفه سينما) سخن مي گوييم به راستي از چه حرف مي زنيم؟ آيا فيلم ها صرفا تصويرگر انديشه هاي فلسفي را ايفا مي کنند، يا خود مي توانند انديشه هاي فلسفي موجود را پيش ببرند و له عليه آن ها دست به استدلال هاي بصري بزنند؟ … هستند فيلسوفاني که گمان مي کنند فيلم ها اگر در برابر الگوهاي ادراکي سوژه ي بيننده مقاومت کنند و نظم چيزها و ادراک را برهم زنند، مي توانند شوکي به تفکر وارد کنند و به معنايي دست به فلسفه ورزي بزنند. اما اگر سينما بايد اين شرط استعلايي گريزپا و نا-سينمايي خويش را براي دست يافتن به (رخداد سينمايي) به رسميت بشناسد، فلسفه نيز گريزي از اين امر نخواهد داشت.