اتللو

با استفاده از اشعار نيما يوشيج نزديك سيصد سال است كه پيس هاي شكسپير نوشته شده است.
در زمان شكسپير در تئاترها دكور به شكل امروزه وجود نداشت.
در موقع نمايش، مانند تعزيه هاي قديم ايران، محل وقوع حادثه را با نشانه اي كه تماشاچي نيز با آن نشانه آشنا و به آن عادت كرده بود، نشان مي دادند.

گذشته از اين در پيس هاي شكسپير- و همچنين نويسندگان معاصر او- هر پرده محل معين ندارد،
بلكه هر پرده به چند يا چندين تابلو قسمت مي شود و در هر تابلو محل واقعه (Lieu d’action) عوض مي شود.
ترجمه اتللو موافق پيس هايي تنظيم شده كه در سن هاي اروپا نمايش مي دهند.