ایرانی تر

حکایت از عشق است و غنی‌شدن؛ حکایت زنی ایرانی، نهال تجدد (نویسنده، چین‌شناس)، از خانواده‌ای فرهیخته و مردی فرانسوی، ژان کلود کری‌یر (سناریست، نمایش‌نامه‌نویس، نویسنده) یکی از این‌جا و دیگری از آن‌جا. کتاب بر دو بخش است: ایران و انیران. آن‌چه نویسنده از این سرزمین به همسر فرانسوی خود بخشیده است و آن‌چه او از غرب به دست‌های نهال سپرده. آگاهی و کشش ژان‌کلود کری‌یر به فرهنگ ایران‌زمین نهال را ایرانی‌تر می‌سازد و در خود او چنان تحولی به وجود می‌آورد که می‌گوید: «گاهی من چون یک ایرانی رفتار می‌کنم.
مولانا می‌گوید:
گاه منم بر درت حلقه‌ی در می‌زنم
گاه تویی در برم حلقه‌ی دل می‌زنی
حکایت از حلقه‌ی در و دل‌زدن است و گشایش روزنه‌ها، دروازه‌ها، مرزها و کرانه‌ها. سخن از آشتی، تبادل و تکامل است آن دم که فرهنگی غنی مهمان‌دار تمدنی کهن می‌گردد. آن دم که هر یک چون «کبوتری پرزنان آهنگ بام» آن دگر می‌کند.»