طلای راین (گیلگمش)

هر چند اهمیت تاریخی او در موسیقی و نقش اساسی اش در تحول هنر اپرا انکارناپذیر می نماید لیکن دشوار بشود کسی چون واگنر را تنها در نقش موسیقی دانی در غروب رمانتیسم و طلیعه ی مدرن تلقی کرد. نمی شود نظریه پردازی تأثیر پذیرفته از فوئرباخ و شوپنهاور و تأثیرگذاشته بر نیچه را فقط در یک ساحت هنر – موسیقی – معرفی کرد و به جا آورد. او شخصیتی چندوجهی است که هنوز و همچنان بر سر اجرا شدن یا نشدن آثارش در نقاطی از جهان مرافعه در می گیرد و موافقان و مخالفانی چندان سخت گیر دارد که می توانند تا قرنی پس از او درباره ی کیستیاش یکدیگر را به کج فهمی متهم بکنند. از این رو ترجمه ی فارسی «طلای راین» به انضمام گفتارهایی درباره ی ،اندیشه ادبیات و موسیقی واگنر شاید بتواند کوششی باشد برای مواجهه ی مستقیم با غولی که باید خیلی زودتر از این ها می شناختیم.