فهم فهم

اما گادامر اساس به دنبال خود هستی شناسی فهم بود و برخلاف هایدگر قصد عبور از آن به مقصد هستی شناسی محض را نداشت. اگرچه او از این رهگذر ناچار تا حد زیادی به قلمرو مباحث روش شناسی علوم انسانی، و زیباشناسی و درک تاریخی و فهم متن هم پا گذاشت، در جریان این صیرورت علمی نهایتا به فهم فهم نظر داشت. گادامر با نظر به رویکرد مقدم هایدگر، یعنی هستی شناسی فهم، می خواست توضیح دهد هنگامی که فهمی صورت می گیرد دقیقا چه اتفاقی می افتد یا به عبارت بهتر فهمیدن چگونه وجود می یابد. غایت هرمنوتیک او تأمل فلسفی در ماهیت فهم برای تحلیل وجودی و تبيين سازوکار حصول آن است. گادامر به دنبال آن بود که میزان تأثير فهمنده در رخداد فهم را تعيين کند و با تحلیل رابطه فهم و تفکر روشمند کیفیت پیوند فهم با حقیقت را شرح نماید و ضمنا نقصان های روش گرایی و تحلیل های معرفت شناختی را هم نشان دهد.