جمهوری زنان

من همان کسی هستم که جمهوری زنان را پایه گذاری کرد.
“نزار قبانی”
عشق تو حال و هوای شهر را
دگرگون می کند،
خیابان ها در باران به جشن نور بدل می شوند
میدان ها فوق العاده می شوند
کبوتران معبدها شعر می نویسند
و محبت در کافه ها بالا می گیرد!
دکه های روزنامه فروشی لبخند می زنند
تو با بارانی ات سر قرار می آیی.
آیا هم زمانی باران و آمدن تو
اتفاقی است؟!