مجموعه دنیای تخت (کتاب پنجم)(جادوی مرجع)

روزی روزگاری، مردی بود که هشت پسر داشت. سوای این موضوع، این مرد هیچ چیز نبود غیر از یه ویرگول روی یکی از صفحات تاریخ. خیلی ناراحت کننده ست، اما این تنها چیزیه که می شه درباره خیلی از آدم ها گفت. پسر هشتم این مرد بزرگ شد، ازدواج کرد و صاحب هشت پسر شد؛ و از اونجایی که فقط یک حرفه مناسب برای پسر هشتم پسر هشتم هر خاندانی وجود داره، رفت سراغ حرفۀ جادوگری، حسابی (یا تا حدودی دانا و قدرتمند شد، یه کلاه نوک تیز روی سرش گذاشت و داستان ما می تونست همینجا به پایان برسه. یعنی قاعدتا باید همینجا به پایان می رسید. اما جادوگر داستان ما برخلاف رسوم جادوگری و برخلاف تمام منطق ها – غیر از منطق قلب، که خیلی هم گرم و آشفته و غیرمنطقیه – از عرصه جادو و جادوگری فرار کرد، عاشق شد و ازدواج کرد: البته، نه الزاما به همین ترتیبی که خدمتتون عرض شد.