داستان هایی از عبید زاکانی

در شهر کرمان گربه بسیار بزرگی بود شکمش چون طبل بزرگ و سینه اش چون سپر محکم، دمش همانند دم شیر و چنگالی همانند پلنگ داشت. هنگامی که صدا می کرد، آن قدر صدایش بلند بود که شیر فرار می کرد.